Na enkele jaren in de beschermde groepswoning aan de Zanderijweg te hebben gewoond, verhuisde Ingrid een halfjaar geleden naar een beschermde eenpersoonswoning in de Braillestraat in Ede. Een steenworp verderop, maar voor haar een wereld van verschil. “Ik kan nu gaan en staan waar ik wil.”
”Normaal ziet het er hier niet zo uit hoor”, verontschuldigt Ingrid zich voor de dozen en losse spullen in haar appartement. “Alles is ingepakt en staat aan de kant, ze komen morgen namelijk de vloer vervangen. Er is lekkage geweest.” Het is tot nu toe het enige euvel dat ze in haar nieuwe huisje heeft gehad, waar ze beschermd maar toch voor een groot deel zelfstandig woont. Ze is er helemaal gelukkig. Ze heeft hier ook hard voor gewerkt: aan zichzelf, maar ook aan nieuwe vaardigheden. “Praktische dingen, zoals koken en het huishouden doen, maar ook voor jezelf opkomen”, legt ze uit. “Ik was er echt aan toe. Ik kan nu gaan en staan waar ik wil. Sporten bijvoorbeeld, of winkelen. Natuurlijk was het wel even wennen om alleen te wonen. Want op een groep is er altijd wel iemand om mee te kletsen of samen tv te kijken.”Ze lacht: “Maar het is nu ook wel lekker rustig.”
Ingrid hoeft het niet helemaal alleen te doen. Omdat het een woning voor beschermd wonen is, krijgt ze begeleiding van RIBW AVV en heeft ze hulp bij het huishouden. Daarnaast eet ze viermaal per week samen met haar twee buurvrouwen, die ook vanuit RIBW AVV beschermd wonen. Om de beurt moeten ze boodschappen doen en koken, waarvoor ze samen een portemonnee beheren. “Het is fijn dat je niet altijd alleen hoeft te koken en te eten. En dat we elkaar kunnen helpen als dat nodig is. Want zelfstandig wonen is voor ons allemaal nieuw.”
Begeleider Elsien is trots als ze ziet hoe goed Ingrid het doet. “Ze is een optimistische, sterke vrouw. Een dame met pit, die echt kan genieten.” Ingrid knikt lachend. “Van hele kleine dingen. De lente, de zon, andere mensen.” Zo ziet Elsien het graag. “Mensen denken soms dat wonen op een groep een eindstation is. Maar Ingrid heeft bewezen dat je echt kunt groeien, verder kunt komen. Andere bewoners zien dat ook en dat werkt enorm positief. Je kunt weer perspectief geven.”Daar is soms denken buiten gebaande paden voor nodig. “Neem nou deze woningen. Ze waren oorspronkelijk bedoeld voor mensen die de drukte van een groepswoning niet aankonden. Nu zijn het doorstroomwoningen voor cliënten op weg naar meer zelfstandigheid. Als organisatie moeten we blijven stilstaan bij de manier waarop we onze begeleiding willen vormgeven. Door de creativiteit van de professional te combineren met de wens van de cliënt kan dat. De weg die je bewandelt loopt soms anders dan de route die je hebt uitgezet.”
